Preponse unha lectura hermenéutica de Cantares gallegos, Follas novas e, parcialmente, En las orillas del Sar, que se centra na análise da constitución do suxeito e as súas figuras estéticas na poesía rosaliana. O problema da identidade, primeiramente, preséntase tanto a nivel individual como colectivo, cifrándose basicamente no tema da orixe; o "ben perdido" supón na lírica de Rosalía un segundo complexo figurativo no que se vai perfilando a constitución agonal do suxeito, abertamente manifesta ó interpretar a mitoloxía das sombras como figura da alteridade. Tamén o acto mesmo da escritura concíbese agonalmente e así o reflicte tamén a representación. Por último, a descrición das imaxes da identidade permite superar a distinción entre unha poesía "obxectiva" e outra "subxectiva" e, ó mesmo tempo, situar historicamente a escritura rosaliana no contexto dunha poesía moderna que, desde o romanticismo, se xenera a partir da crise da representación.
© 2001-2024 Fundación Dialnet · Todos los derechos reservados